دیوار

پکی سنگین بر سیگار
وحضور تو که در عمق ریه هایم
هی کم و زیاد می شود
خانه ام بوی گند دهانم را گرفته
و چشمانم چروکیده و زشت
ساعت هاست خیره مانده بر دیوار
به خود که آمدم موریانه تمام شعرهایم را خورده بود
وازمن تنها
تنهاییم مانده بود
خشکیده بر دیوار